Autoimmunizacja jest coraz częściej używanym terminem, a faktem jest, że choroby autoimmunologiczne są czymś, co znacznie się nasiliło w ciągu ostatnich dwóch dekad. Czym jest autoimmunizacja?
Co ją powoduje i co możesz zrobić, aby złagodzić jej objawy?

Obecnie istnieje ponad 100 różnych chorób uważanych za autoimmunologiczne. Kobiety chorują na nie znacznie częściej niż mężczyźni. Czym dokładnie jest autoimmunizacja? I czy możemy coś zrobić, aby sobie pomóc?

Co to jest autoimmunizacja?

Ilość przypadków chorób autoimmunologicznych w całym świecie zachodnim jest ogromna,  szacuje się, że 50 milionów Amerykanów żyje z jedną lub kilkoma chorobami autoimmunologicznymi, a liczba ta cały czas rośnie. Choroby autoimmunologiczne są obecnie drugą najczęstszą przyczyną chorób przewlekłych w Stanach Zjednoczonych tuż po chorobach układu krążenia.

Ale czym właściwie jest choroba autoimmunologiczna? 

Układ odpornościowy organizmu ma za zadanie chronić cię przed infekcjami i chorobami. Największa część naszego układu odpornościowego znajduje się w żołądku i jelitach, i nazywa się GALT – (Gut Associated Lymphoid Tissue). Układ odpornościowy aktywuje różne mechanizmy obronne, w tym kilka różnych typów komórek odpornościowych,takich jak limfocyty B.

Nasze komórki B należą do naszego układu odpornościowego, produkują przeciwciała, które mają za zadanie identyfikować szkodliwe substancje, takie jak. wirusy, pasożyty lub bakterie. W przypadku autoimmunizacji przeciwciała są tworzone przeciwko własnym tkankom lub organom, te przeciwciała nazywane są autoprzeciwciałami.

Kiedy powstają przeciwciała przeciwko własnym tkankom organizmu, zaczyna się stopniowy rozpad narządu (np. tarczycy w chorobie tarczycy lub trzustki w cukrzycy typu 1). Objawy mogą dotyczyć poszczególnych narządów lub mogą całych układów, m.in. w reumatoidalnym zapaleniu stawów.

U każdego z nas zachodzi mniej lub więcej procesów autoimmunologicznych, ale wraz z ciągłą autoimmunizacją procesy te stają się intensywne i szkodliwe.

Obecnie szacuje się, że istnieje ponad 100 różnych chorób autoimmunologicznych, które mogą wpływać na różne narządy i tkanki w całym ciele. Oto kilka przykładów:

Tarczyca

– choroba Hashimoto

– choroba Gravesa-Basedowa

 Mózg

– SM

– Zespół Guillaina Barré

 Przewód pokarmowy

– nietolerancja glutenu

– choroba Crohna

– wrzodziejące zapalenie okrężnicy

– SLE (toczeń rumieniowaty układowy)

– cukrzyca typu 1

 Skóra

– łuszczyca

– bielactwo

– twardzina

– SLE (toczeń rumieniowaty układow)

 Szkielet, mięśnie

– rematoidalne zapalenie stawów

– fibromialgia

Autoprzeciwciała można znaleźć również u osób, które nie mają klasycznych chorób autoimmunologicznych, ale  także w przypadku raka lub choroby przewlekłej.

Czym spowodowane są choroby autoimmunologiczne?

NIE MA JEDNEGO czynnika wywołującego autoimmunizację, ale wydaje się, że jest to zaangażowanych kilka elementów. Czynnik genetyczny, tj. jeśli masz krewnego, który ma chorobę autoimmunologiczną, może być czynnikiem ryzyka, ale nie musi być decydujący. Często mówi się o wyzwalaczu choroby, tj. czynniku, wydarzeniu poprzedzającym wybuch choroby autoimmunologicznej. Czasami infekcja może spowodować chorobę autoimmunologiczną, a czasami intensywne wydarzenie emocjonalne. Wiele wyzwalaczy wchodzi w interakcję.

Istnieje wiele różnych czynników, które mogą wywołać autoimmunizację, a to, co wyzwala, jest kwestią indywidualną. Niektórzy z nas nie doświadczają szkodliwej autoimmunizacji, mimo że narażeni są na kilka z powyższych wyzwalaczy, podczas gdy inni zdają się być bardziej podatni.

Estrogen

Kobiety mają większe potencjalne ryzyko zachorowania na choroby autoimmunologiczne, a jednym z powodów tego stanu rzeczy jest estrogen. W okresie płodnym kobiety poziom estrogenów jest wysoki, co zwiększa się ryzyko rozwoju chorób autoimmunologicznych. Wydaje się, że ma to związek z produkcją limfocytów B u kobiet, ponieważ są one zaangażowane w produkcję naszych przeciwciał.

Nowe badania wykazały również, że testosteron jest ważny, ponieważ zmniejsza aktywność komórek B poprzez białko zwane BAFF. Oznaczałoby to, że testosteron zapewnia ochronę przed chorobami autoimmunologicznymi.

Dieta i przewód pokarmowy

Aby nie cierpieć z powodu autoimmunizacji, należy dbać o żołądek i jelita, ponieważ większość naszego układu odpornościowego znajduje się właśnie tutaj. Wyeliminuj pokarmy, na które jesteś nadwrażliwy lub które mogą wywołać stan zapalny, jedz powoli, żuj prawidłowo, aby zoptymalizować trawienie.

Fakt, że unikamy pokarmów, które mogą powodować reakcje krzyżowe, wydaje się również mieć znaczenie w przypadku autoimmunizacji. Niektóre produkty spożywcze, takie jak gluten i soja mają podobne sekwencje aminokwasowe, i czasami osoba, która ma nadwrażliwość na gluten lub nietolerancję glutenu może również reagować np. na soję.

Wiele osób cierpi z powodu problemów żołądkowo-jelitowych. Mogą one być spowodowane przez pasożyty, przerost grzybów, SIBO (przerost bakterii w jelitach), brak równowagi we florze jelitowej, nieszczelne jelita itp. W rzeczywistości 50 procent osób z chorobą autoimmunologiczną ma również SIBO.

Stres

Stres znacznie wzrósł w naszym społeczeństwie i powoduje osłabienie układu odpornościowego, co powoduje zaburzenia równowagi hormonalnej i wiele zaburzeń w naszym mikrobiomie. Stres obejmuje stres emocjonalny, stres oksydacyjny i nieprzetworzoną traumę. Nawet wszystkie pola elektromagnetyczne, którymi jesteśmy otoczeni, powodują stres dla organizmu.

Toksyny i wirusy

Toksyny środowiskowe, tworzywa sztuczne i toksyny w naszych produktach i żywności to coś, co zwiększyło swoje oddziaływanie na nasze organizmy wraz z uprzemysłowieniem. Toksyny są gromadzone w naszym ciele i często mają długi okres półtrwania.

Wirusy, takie jak opryszczka są dziś bardzo powszechne. Wielu z nas ma te wirusy uśpione w swoim ciele, ale nie wywołują one żadnych dolegliwości. Wirusy mogą często żyć w symbiozie z nami. Wirus, który uwalnia się z dowolnego powodu (często spowodowanego przez wyzwalacz) może szybko powodować problemy i jest częstą przyczyną autoimmunizacji.

Choroby autoimmunologiczne zaczynają się wiele lat wcześniej zanim dadzą objawy

Posiadanie podwyższonego poziomu autoprzeciwciał jest czymś, czego nie czujesz, ale jest to proces, który trwa w ciszy. W rzeczywistości możesz mieć podwyższone autoprzeciwciała przez okres do 10 lat, zanim wybuchnie choroba autoimmunologiczna. Dlatego te choroby są tak złożone i trudne do zdefiniowania.

W przypadku autoimmunologicznej choroby tarczycy do pojawienia się choroby mija średnio 7 lat. W przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów mija średnio 13 lat, a w przypadku cukrzycy typu 1 mija średnio 10 lat, zanim choroba się pojawi.

Wiele przeciwciał można zmierzyć za pomocą próbek krwi. Jeśli twój lekarz zmierzy twoje przeciwciała i okaże się, że są one podwyższone, zachodzi wewnętrzny biochemiczny proces degradacji. Jednak podwyższone przeciwciała nie pokazują, dlaczego tak się dzieje. Tutaj trzeba wykonać pracę prawdziwie detektywistyczną, aby zrozumieć indywidualnego pacjenta i to, co mogło zapoczątkować procesy autoimmunologiczne.

Leczenie

Obecnie choroby autoimmunologiczne są leczone lekami tłumiącymi objawy w odpowiednich narządach, nie jak w podejściu medycyny funkcjonalnej, sięgania do źródła problemu.

Musisz udać się do lekarza, jeśli masz jakąkolwiek formę choroby autoimmunologicznej, aby uzyskać pomoc medyczną. Jeśli potrzebujesz dalszej pomocy w zakresie sugestii dotyczących diety i żywienia, aby wyeliminować dodatkowe czynniki wyzwalające, możesz również skonsultować się z dietetykiem medycyny funkcjonalnej.

W przypadku zaburzeń autoimmunologicznych musisz wyeliminować pokarmy, które mogą wywołać autoimmunizację, aby:

– zmniejszyć stan zapalny

– poprawić kondycję jelit, wspomagając florę jelitową i trawienie

– wspomagać detoksykację wątroby

– zminimalizować ekspozycję na toksyny

– wzmocnić układ odpornościowy

– wyleczyć urazy i zmniejszać ekspozycję i tonować reakcję stres

– stosować super food  i suplementy diety, dobrane indywidualnie przy wsparciu dietetyka

– rozważyć wraz ze specjalistą także post, który ma duży potencjał z punktu widzenia leczenia chorób autoimmunologicznych (jednak nie powinny pościć osoby poważnie chore przewlekle, kobiety w ciąży, nastolatki lub osoby z zaburzeniami odżywiania).

Odniesienia:

• A concise review of Hashimoto Thyroiditis and the importance of Iodine, Selenium, Vitamin D and Gluten Hell J Nucl Med 2017: 20 (1): 51-56
• Multiple nutritional factors and the risk och Hashimoto’s Thyroiditis Thyroid Volume 27, no 5, 2017 Mary Ann Liebert Inc DOI: 10 1089/thy 2016.0835
• Gut bacteria selectively promoted by dietary fibers alleviate type 2 diabetes; Science 2018 Mar 8;359 (6380):1151-56
• Anaya JM, et al The Autoimmune Ecology Front Immunol 2016 Apr 26;7-139
• Safdie, Brandhorst et al. PLoS One 2012
• Mia et al. J Autoimmune 2017: 83: 95-112.
• The effect of Vitamin D on Thyroid Autoimmunity exp Clin Endocrinol Diabetes 2017: 125: 229-233
• www.forskning.se/2018/06/04/darfor-far-fler-kvinnor-autoimmuna-sjukdomar
• www.lakartidningen.se/Aktuellt/Nyheter/2017/01/Upptackten-av-regulatoriska-T-celler-prisas
• multiplesclerosis.net/ms-in-america-2013/use-of-remedies-in-ms
• terrywahls.com
• www.1177.se/Ostergotland/Tema/Kroppen/Immunforsvaret/Blodet-och-immunforsvaret
• www.svt.se/nyheter/lokalt/vast/ny-teori-om-varfor-fler-kvinnor-far-autoimmuna-sjukdomar

Literatura

• The Autoimmune fix: Tom O’Bryan
• The Autoimmune solution: Amy Myers
• The Gluten Freedom: Alessio Fasano
• Hashimoto’s thyroiditits: Lifestyle interventions for finding and treating the root cause: Izabella Wentz
• Why isn’t my brain working?: Datis Kharrazian
• The Wahls protocol: Terry Wahls