W dawnych czasach kiełki były stosowane przez medyków do zwalczania różnorodnych dolegliwości. Kiełki od zawsze były ważnym elementem medycyny Dalekiego Wschodu. Stanowiły podstawę kuracji i profilaktyki.
Coraz częściej sięgamy po różne odmiany kiełków w codziennym menu. To bardzo dobry kierunek, który warto nawet pogłębić, ponieważ kiełki to wyjątkowy składnik, w którym drzemie ogromna siła-siła natury.

Kiełki to podstawa diety na przesilenie wiosenne. Sięgnij po nie, by odzyskać dobrą formę po zimie. Jesteś ospała i nic ci się nie chce?
Włosy straciły połysk, cera poszarzała? W kiełkach nadzieja na poprawę! W nich jest wszystko co najlepsze – witaminy, mikroelementy, białko, błonnik – i to w gigantycznych dawkach.
Rośliny magazynują w nasionach zapasy witamin, minerałów, białka, by przekazać je następnemu pokoleniu. Jednak jedzenie nasion nie jest tym samym co jedzenie świeżych kiełków.
Dlaczego? Bo składników zgromadzonych w nasionach nie jesteśmy w stanie w pełni wykorzystać. Dopiero podczas kiełkowania uaktywniają się w nich enzymy, które tak przetwarzają substancje odżywcze, że nasz organizm potrafi je łatwiej przyswoić.
Z węglowodanów złożonych powstają cukry proste, z białek – aminokwasy, zwiększa się też ilość witamin.

W kiełkach jest wszystko co najlepsze, i to w gigantycznych dawkach.
Są skarbnicą witamin z grupy B, witaminy C (np. 1/2 szklanki kiełków lucerny zawiera jej tyle co 6 szklanek soku pomarańczowego), D, E, K, PP oraz żelaza, fosforu, wapnia, magnezu, potasu, cynku, jodu, manganu, miedzi, litu, selenu.
Dużo w nich beta-karotenu, wartościowego białka oraz kwasów tłuszczowych omega-3. Są bogate w błonnik (np. 3 łyżki stołowe kiełków pszenicy mają go więcej niż kromka ciemnego pieczywa pszennego).
Na dodatek dostarczają niewiele kalorii i nie mają właściwości wzdymających.

Agnieszka Piskała
Ekspert ds. żywienia Holistic