Niedobór witaminy D występuje u ponad miliarda ludzi na świecie, niezależnie od warunków klimatycznych.
Szacuje się, że w Polsce ponad 90% populacji ma zbyt niski poziom witaminy D w organizmie.
Szczególnie istotne jest zbadanie poziomu witaminy D w organizmie osób dotkniętych atopowym zapaleniem skóry (AZS).

Obniżone stężenie witaminy D prowadzi do zaburzenia gospodarki wapniowo-fosforanowej, co wpływa na osłabienie układu kostnego. Najbardziej drastycznym objawem tych zaburzeń u dzieci jest krzywica, zaś u osób dorosłych – osteoporoza. Osoby z niedoborem witaminy D są narażone na zwiększone ryzyko upadków, często też uskarżają się na zmniejszenie siły mięśniowej. Niedostateczna ilość witaminy D prowadzi także do obniżenia odporności organizmu, co zwiększa ryzyko wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego, autoimmunologicznych i zakaźnych.

Nie wszyscy jednak wiedzą, że odpowiedni poziom witaminy D wpływa również na stan skóry. Prawidłowe stężenie witaminy D w organizmie jest warunkiem fizjologicznego działania komórek budujących warstwy skóry. Dzięki niej skóra mniej się przesusza, lepiej regeneruje i jest w lepszej kondycji. Ponadto witamina D normalizuje procesy zachodzące w skórze, hamuje rozwój reakcji alergicznych i uszkodzeń wywołanych stresem oksydacyjnym, redukuje stany zapalne. Dlatego właściwy poziom witaminy D we krwi jest tak istotny u chorych z AZS. Poza tym witamina D chroni przed szkodliwymi czynnikami środowiska, zwłaszcza przed promieniowaniem słonecznym, a co za tym idzie przed jego negatywnymi skutkami, takimi jak fotouszkodzenie skóry lub nowotwory. Wielokierunkowe działanie witaminy D na skórę zostało potwierdzone w wielu różnych publikacjach naukowych [1–3].

Naturalnym źródłem witaminy D są reakcje chemiczne, które zachodzą w skórze pod wpływem promieniowania słonecznego UVB.
Wówczas 7-dehydrocholesterol zamienia się w podstawową formę witaminy D (cholekalcyferol; ang. cholecalciferol), który następnie ulega przemianom w wątrobie i w nerkach, stając się biologicznie aktywnym 1,25-dihydroksycholekalcyferolem, czyli kalcytriolem.

Literatura:

1. Piotrowska A., Wierzbicka J., Żmijewski M. A.: „Vitamin D in the skin physiology and pathology” Acta Biochimica Polonica, 2016, 63, 1–12
2. Wadhwa B., Relhan V., Goel K., Kochhar A. M., Garg V. K.: „Vitamin D and skin diseases: A review” Indian Journal of Dermatology, Venereology, and Leprology, 2015, 81, 344–355
3. Mostafa W. Z., Hegazy R. A.: „Vitamin D and the skin: Focus on a complex relationship: A review” Journal of Advanced Research, 2015, 6, 793–804