Zgodnie z definicją podaną przez Jona Kabat-Zinna, który to wprowadził to pojęcie do zachodnich kultur, i który stworzył najpopularniejszy model pracy z uważnością – ośmiotygodniowy trening redukcji stresu metodami mindfulness, znany jako MBSR (Mindfulness-Based Stress Reduction), uważność to „szczególny rodzaj uwagi, nieosądzającej i w pełni świadomie skierowanej na wybrany element bieżącego doświadczenia”. To skoncentrowanie uwagi na tu i teraz, poddanie się chwili obecnej. To rodzaj samoobserwacji, zatrzymania, która umożliwia przerwanie nawykowego błędnego koła, w które wpadamy w ramach reakcji na bodźce zewnętrzne lub wewnętrzne – błędnego koła sposobu myślenia lub zachowań/reakcji- najczęściej takich jak panika, lęk i inne intensywne emocje.

W ciągu ostatnich 30 lat przeprowadzonych zostało wiele badań  z zastosowaniem mindfulness w leczeniu różnych problemów zdrowotnych, psychicznych i somatycznych. Metody oparte o uważność są skuteczną metodą leczenia oraz sprawdzają się jako metoda wspomagające terapie.  Fundament mindfulness wywodzi się z buddyzmu, który zakłada, że akceptacja i dopuszczanie doświadczenia, bardziej niż jego unikanie, czy tłumienie, jest źródłem równowagi psychicznej i zdrowia.

Uważność to nie tylko stan, to umiejętność świadomego wyboru tego, na czym będziemy koncentrować swoją uwagę. Niemalże w każdej sekundzie dokonujemy takich wyborów. Wielu jesteśmy nieświadomi. Kiedy dajemy się ponieść silnym  emocjom cały ładunek doświadczeń danej chwili, dotyka nasz na wskroś, doświadczamy intensywnie, zamiast dać tym emocjom przez nas przepłynąć. To jak rwący potok, którego bieg ciężko przerwać, potok pewnych myśli, które nie pozwalają się skoncentrować na niczym innym, by w konsekwencji zawładnąć naszą pełną uwagą. Uważność pomaga spowolnić bieg tego potoku, nadać mu nowe tory i zdystansować się do tego biegu. Kiedy dajemy się ponieść emocjom nie zwracamy uwagi na pozostałe rzeczy, które nas otaczają, zapominamy nawet o podstawowych potrzebach, jak sen, jedzenie, picie, ruch, itd. co dodatkowo rodzi przykre konsekwencje dla naszego zdrowia i samopoczucia.

Uważność to dynamiczny proces. W zależności od sytuacji czy naszego stanu samopoczucia możemy praktykować uważność z łatwością, s są momenty, gdy taka pełna świadomość przychodzi z dużym trudem. To zupełnie normalne, a praktyka czyni mistrza.

A uważność jest praktyką, wymaga regularnych ćwiczeń i konsekwencji kierowania naszej uwagi. Jest wiedzą w praktyce, dzięki której przyglądaniem się sobie, swojemu ciału, swoim emocjom i myślom, obserwujemy i odkrywamy otoczenie. To przyglądanie się wszystkiemu bez oceny ale i empatyczne ze zrozumieniem dla popełnianych błędów, z szacunkiem i wyrozumiałością dla samego siebie.
Czym jest uważność?

To otwartość i akceptacja – Nie oceniamy, zastygamy w teraźniejszości, nie uciekamy od trudnych sytuacji, ale patrzymy na nie jak obserwator, dzięki zmianie perspektywy możemy łatwiej  odnajdywać kreatywne rozwiązania.
To umiejętność odpuszczania– Odpuszczamy sprawy, na które nie mamy wpływu, koncentrując się na działaniu tam gdzie, nasze moce sprawcze mają przełożenie. Nie chodzi o zimną obojętność, ale znów o akceptację i skupianie się na rozwiązaniu.
To dostrzeżenie nowej perspektywy– To wychodzenie poza utarte schematy. Szukanie w danej sytuacji lekcji i doświadczenia.
To wykazanie się cierpliwością i zaufaniem- Zarówno do siebie, jak i do innych.
To dostrzeganie szczegółów- Dostrzeganie szczegółów otoczenia, zatrzymanie się, mentalny oddech od codzienności, który pozwala  na dostrzeżenie emocji i sięgnięcie do ich źródła. Zwiększamy tym samym samoświadomość, poznajemy schematy naszych reakcji na pewne sytuacje i uczymy się na nie wpływać.
Obecne czasy wymagają od nas wielozdaniowości, życia w pośpiechu, a umiejętność odnajdywania tego momentu zatrzymania się i oderwania od tego pędu zdaje się być ważnym elementem holistycznej profilaktyki zdrowia. Możesz zrobić chociaż tyle i aż tyle dla siebie.
Praktyka uważności nie wymaga dodatkowych narzędzi czy szkolenia, wystarczy twoja wola, której następstwem będzie działanie.
Nie spiesz się, zdążysz ze wszystkim we właściwym czasie.

Zrób to dla siebie.